Bu yazımızda, TDK ve Birlisan’ı referans alarak sehven sözcüğünü mercek altına alacağız. Öncelikle, bu sözcüğün Arapça kökenli olup cümlede isim (eskimiş) görevinde kullanılan ve “sonucu bakımından çok önemli olmayan yanlışlık, yanıltı” gibi anlamlara gelen sehiv sözcüğü ile aynı köke dayandığını belirtmekte fayda var. Aşağıdaki cümle, genelde secde sözcüğü ile tamlama oluşturarak dinî bir bağlama oturan sehiv sözcüğünün kullanımını örneklemektedir.
Örnek 1: Sehiv secdesi, namazdaki bazı kusurları telafi etmek için yapılır.
Peki, sehven ne demek? Sehven ne anlama geliyor? Sözlüğe baktığımızda Arapça kökenli olan sehven sözcüğünün, cümlede zarf (eskimiş) görevinde kullanıldığını ve “yanlışlıkla, bilmeden” gibi anlamlar içerdiğini görmekteyiz. Sehiv sözcüğünün anlamından hareketle sehven sözcüğünün işaret ettiği yanlışlığın, sonucu bakımından çok önemli olmadığını varsayabiliriz ancak bazen, önemsiz gibi görünen yanlışlıkların büyük problemleri doğurabileceği gerçeğini de göz ardı etmemeliyiz. Aşağıda, sehven sözcüğünün kullanımına ilişkin örnek bir cümleye yer verilmektedir.
Örnek 2: Sehven yazıldığı teyit edilen bağlayıcı ibareler, sözleşmeden çıkarıldı.
Sehven sözcüğü, zaman zaman “şehven” diye okunup yazılabilmektedir. Bu noktada, Türkçede “şehven” diye bir kelime olmadığının altını çizelim. Sözlük kullanma alışkanlığı edinerek bu ve benzeri yazım ve telaffuz hatalarının önüne geçebileceğimizi unutmayalım.